แสมขาว

แสมขาว

แสมขาว

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Avicennia alba Bl.

วงศ์ : AVICENNIACEAE

ชื่ออี่น : พีพีเล (ตรัง); แหม, แหมเล (ใต้)

          เป็นไม้ยีนต้นขนาดกลาง-ใหญ่ สูง 8-20 เมตร ไม่มีพูพอน สำต้นแตกกิ่งระดับตา เรือนยอดค่อนข้างกลม แผ่กว้าง หนาทึบ กิ่งห้อยลง เปลือกเรียบ สีเทา กึ่งดำ มักจะมีสีสนิมเกิดจากพวกเชื้อราติตตามกิ่งและผิวของลำต้น มีรากหายใจรูปคล้ายดินสอยาว 15-30 เซนติเมตร เหนีอผิวดิน หนาแน่นบริเวณโคนต้น

            ใบ เป็นใบเดี่ยว เรียงตรงข้ามกัน แผ่นใบรูปใบหอกแกมรี หรือรูปใบหอกแกมขอบขนาน ขนาด 2-5 X 5-16 เซนติเมตร ปลายใบแหลม ถึงเรียวแหลม ฐานใบแหลม ผิวใบด้านบนสีเขียวเข้มเป็นมัน ด้านท้องใบมีขน ยาวนุ่ม สีเทาอ่อน หรือสีเทาเงิน ถึงสีออกขาว แผ่นใบเมี่อแห้งจะเป็นสีดำก้านใบยาว 1-2 เซนติเมตร

          ดอก ออกเป็นช่อที่ปลายกิ่ง หรือง่ามใบใกล้ปลายกิ่ง เป็นช่อเชิงลด ยาว 3-8 เซนติเมตร มีขนยาวนุ่มสีน้ำตาลเหลืองหม่นปกคลุม ดอกมีขนาดเล็ก ดอกย่อยไม่มีก้านดอก เส้นผ่าศูนย์กลาง 0.4-0.6 เซนติเมตร กลีบเลื้ยง 5 กลีบ กลีบดอก 4 กลีบ ยาว 0.2-0.3 เซนติเมตร โคนกลีบติดกัน สีเหลืองส้ม เกสรเพศผู้ 4 อัน ออกดอกระหว่างเดือนมกราคม-เมษายน

         ผล รูปคล้ายพริก หรือรูปไข่ เบื้ยว แบน ขนาด 1.5-2 X 2.5-4 เซนติเมตร ปลายผลมีจะงอย เปลือกอ่อนนุ่ม สีเหลืองอมเขียว มีขนยาวนุ่ม สีเขียวอ่อน ผลแก่เปลือกจะแตกด้านข้างตามยาวผล และม้วนเป็นหลอดกลม แต่ละผลมี 1 เมล็ด

         เป็น ไม้เบิกนำที่ขึ้นได้ดีในพื้นที่ดินเลนอ่อนที่ระบายน้ำดี ส่วนมากจะอยู่ในป่าเลนด้านนอกสุด ส่วนที่ดิดกับทะเล เป็นไม้ที่ช่วยให้มีการตกตะกอน ท่าให้เกิดแผ่นดินงอก ใช้ประโยชน์ด้านสมุนไพรเช่นเดียวกับแสมดำ